درس (٥٤) امام شناسي /فوايد غيبت قسمت ششم

درس (٥٤) امام شناسي /فوايد غيبت قسمت ششم

 

درس پنجاه وچهارم امام شناسي
 
 
@تشرف مقدس اردبيلي به محضر امام زمان:
 
 یكي از كساني كه خدمت حضرت امام زمان ارواحنافداه شرفياب شده
 
مقدس اردبيلي (ره) است.
 
يكي از شاگردان خاص مقدس اردبيلي ميگويد:
 
يكي از شبها در صحن مطهر امير مؤمنان علي عليه السّلام در حالي كه شب از نيمه گذشته 
 
بود، خسته از مطالعات علمي قدم ميزدم. ناگهان در آن فضاي نوراني، شيخ جليل القدري را 
 
ديدم كه به سوي حرم حضرت اميرالمؤمنين روان است. در حالي كه تمام درهاي حرم مطهر قفل 
 
بود.با كنجكاوي او را تعقيب كردم. ديدم او چون به در حرم نزديك شد، قفلها باز و در حرم 
 
گشوده شد.او به هر دري كه دست مي گذاشت باز مي شد،تا اينكه با كمال وقار و سنگيني 
 
كنار حرم مطهر حضرت اميرمؤمنان ايستاد وسلام كرد ومن جواب سلام او را شنيدم، سپس با 
 
همان صاحب صدا شروع به صحبت كرد.هنوز از آن گفتگو چيزي نگذشته بود، كه آن مرد خارج 
 
شد.من نيز او را تعقيب كردم تا اينكه از شهر بيرون رفت و به سوي مسجد كوفه سرازير شد. 
 
بلاگر در ادامه داستان از زبان شاگرد مقدس اردبیلی می نویسد :
 
 من از روي كنجكاوي او را دنبال كردم تا به مسجد رسيد و داخل محراب شد،سپس با كسي
 
به گفتگو نشست.سخنانش كه به اتمام رسيد از مسجد خارج وبه سوي شهر سرازيز شد.
 
نزديك دروازه نجف كه رسيد تازه سپيده صبح دميده بود و خفتگان آرام آرام سر از بستر بر 
 
مي داشتند وآماده نيايش صبحگاهي مي شدند.ناگهان در طول راه عطسه اي به من دست داد 
 
كه نتوانستم جلوي آن را بگيرم. آن مرد متوجه من شد و برگشت، چون به چهره اش نگريستم 
 
ديدم استادم مقدس اردبيلي است.پس از سلام و اظهار ادب، به استادم عرض كردم كه من از 
 
لحظه‏‏ ورود به حرم امير مؤمنان تاكنون همراه شما بودم،لطفاً بفرمائيد كه در حرم مطهر ودر 
 
محراب مسجد كوفه با چه كسي سخن مي گفتيد؟
 
مقدس اردبيلي (ره) ابتدا از من قول گرفت كه اين راز را تا زماني كه ايشان در قيد حيات است 
 
فاش نكنم، سپس مقدس اردبيلي فرمود:
 
فرزندم ؛ گاهي حل مسائل براي من دشوار مي شود و از حل آن عاجز مي شوم، خدمت علي 
 
بن ابيطالب شرفياب شده و جواب آن را مي گيرم امّا شب گذشته حضرت اميرمؤمنان عليه 
 
السّلام مرا به سوي حضرت صاحب الامر(عج) راهنمايي كرد و فرمود:
 
مقدس اردبيلي فرزندم مهدي (عج) در مسجد كوفه است، نزد او برو و مسائلت را از او 
 
فراگير.من به امر آن حضرت داخلي مسجد كوفه شدم و از حضرت سؤال كردم
 
 
@فوايد غيبت امام عصر قسمت ششم
 
@پناه گاه علمي علما :
 
قرآن که مجموعه اي کلي و مجمل از احکام و برنامه هاي تکاملي است ، احتياج به پيشوائي 
 
دارد که بيانگر جزئيات برنامه ها بوده تفسير و تأويل آيات را برعهده داشته باشد و نيز با 
 
گذشت زمان بهنگام مواجه شدن با مسائل تازه جوابگو باشد .
 
در زمان غيبت توسط ديدارهاي افراد خاص مشکلات علمي بر طرف شده است. كه نمونه اي 
 
از آن ارائه شد.
 
(.گروهي ، خورشيد پنهان ، ص255.)
 
 
 اين فايده اخص تر از فايده قبلي است چون در اين فايده تنها علما از دنياي بي کران علمي 
 
امام بهره مند مي شوند و افراد غير عالم مستقيما بي بهره اند اما در فايده قبلي فايده به عالم 
 
و غير عالم بر مي گردد گرچه در عمل نتيجه فايده به صورت غير مستقيم به همگان بر مي گردد. 
 
چون اگر مشکل فقهي جامعه حل گردد به سود همگان هست نه فقط عالمان شرف حضور يافته 
 
يا هدايت شده به سوي حکم خاص.
 
 
@صيقل خوردن بيشتر روح حضرت
 
دوران طولاني غيبت امام (ع) براي خود آنحضرت نيز فوائدي دارد چرا که آنحصرت در ايام 
 
غيبت با عبادت و بندگي خدا ، روح و روان خويش را اوج مي دهد و هر لحظه بدرجات بالاتري 
 
از ايمان نائل مي آيد و بدين ترتيب خود را براي امر خطير – تشکيل حکومت جهاني – که در 
 
پيش دارد آماده مي نمايد .گروهي ، خورشيد پنهان ،ص256.
 
چنانچه در مورد حضرت پيامبر هم داريم که در قرآن مي گويد تهجد به خرج بده که مقام 
 
شايسته اي به شما داده شود گرچند پيامبر مقام عالي داشت که هيچ بشري نداشت و ندارد
 
اما عبادت و بندگي روح آن حضرت را صيقل مي داد  وهر روز از مقامي که داشت بالا تر
 
مي برد . در مورد حضرت مهدي هم چنين است وچون حضرت کمتر به کار هاي حکومتي 
 
مشغول است هرچه بيشتر به عبادت خدا مشغول باشد روح متکاملش که از قدرت کمال زيادي 
 
بر خوردار است متکامل تر مي گردد و قله هاي صعود را مي پيمايد . اين يکي از فوايدي است 
 
که در زمان غيبت عايد خود حضرت مي شود نه پيروان آن امام همام .
 
 البته شعاع رحمت و لطف پرتو روح او محدوده گسترده از انسانها در بر خواهد گرفت و
 
بهره خواهد برد که نفع همگاني است . 
 
ادامه دارد......
 
اللهم عجّل لوليك الفرج والعافية والنصر واجعلني من أعوانه وانصاره آمين
 



|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : تاج بخشيان
تاریخ : جمعه 8 شهريور 1392
مطالب مرتبط با این پست